Kırkından sonra saz çalmak

Ben bu blogu naçizane tecrübelerimi paylaşmak için yazıyorum. Gazetelerden Dinç Bilgin'in 9 yaşındaki torunun ileride şef olmak istediğini ve kitap yazdığını okuyunca keşke ben de olsaydım diye düşündüm. Çünkü mutfakta bir şeyler yapmak bana daima zevk vermiştir. Kendimi emekliye ayırdıktan sonra, evvelce de severek girdiğim mutfağıma daha çok vakit ayırır oldum. Şimdi torunlarıma yemek yapma zevkini yaşıyorum. Çalışan anne ve çalışan eş olarak mutfakta pratik olmaya çalıştım, bu alışkanlığım halen devam ediyor.
Mutfak iyi de, blog yazmak ayrı maharet isteyen bir uğraş. Bizler bigisayarla daha geç yaşlarda tanıştığımız için mi, yoksa benim sadece mesleki kullanmam gereken şeyler dışında bilgisayarda başka bir sey öğrenmeye vaktim olmayışı mı bilemiyorum ama, bu blogu kızım olmasaydı öğrenemezdim.

Onun için yazının başlığını kırkından sonra diye koydum. Hani reklamlarda var ya. Oğlu cep telefonuyla 'anne pencere aç' diyor, annesi gidip odanın penceresini açıyor. Bazen kendimi o reklamla özdeşleştiriyorum ve çok gülüyorum. Bana bu blogu yazmam için ısrar eden ve sayfa düzenlemesini yapan kızıma çok teşekkür ediyorum.